Eenzijdige ongenuanceerde kritiek leidt tot antisemitisme

Ziehier een opiniestuk uit de Standaard van 2 september 2008 dat ik gemeend heb mede te moeten ondertekenen.

Vrije meningsuiting is geen eenrichtingsverkeer, reageert het Platform voor faire meningsuiting. Wie in naam van de vrije meningsuiting kritiek geeft op Israël, moet het ook aandurven een pro-Israëlische stem aan het woord te laten, anders werkt hij het antisemitisme in de hand.
Het 'platform voor vrije meningsuiting' verspreidt een bericht met als titel 'Kritiek op Israël is geen antisemitisme'. Wij kunnen ons hierbij volmondig aansluiten. Het platform tracht in het bericht echter het publiek te misleiden, want vanuit officiële Joodse instanties of de Joodse pers zijn zulke beschuldigingen betrekkelijk zeldzaam. 'Ofschoon de kritiek op Israël vaak niet-proportioneel, misplaatst en soms manifest onjuist is, gaat het in de meeste gevallen niet om antisemitisme', schreef de directie van Joods Actueel onlangs nog in een opiniestuk (juli 2008). Dat privé-individuen op internetfora beschuldigingen de wereld insturen, reflecteert niet het standpunt van een hele groep. Wat wij wel stellen, is dat uit studies blijkt dat een eenzijdige en ongenuanceerde kritiek aan het adres van Israël leidt tot een stijgend antisemitisme. Om een concreet voorbeeld te geven, na een eenzijdige tv-reportage kon men op het internetforum van het bewuste programma onder meer lezen: 'Het is tijd dat iemand de Joden nog eens een lesje leert'. Of nog, 'ook bij ons in Antwerpen werkt iedereen voor de Joden'. 'Joden hebben alle macht en de media in handen, verschrikkelijk…'.

Een heleboel organisaties, die er een aparte wereldvisie op nahouden, zijn actief bij projecten waarbij de Joodse staat het keer op keer moet ontgelden. Daar is eigenlijk niets mis mee, we leven in een democratie en dragen vrije meningsuiting hoog in het vaandel. Wat echter niet kan, is die eenzijdige mening verkondigen als enige waarheid, zonder ook maar iemand van de andere kant aan bod te laten komen.

Toen onlangs in Gent een debat plaatsvond over het Midden-Oosten, werden zeven sprekers uitgenodigd die allen bekend staan om hun hevige kritiek op Israël. Twee weken voor het debat werd ook aan de 'andere kant' gevraagd om een spreker te sturen. Het zal duidelijk wezen dat één of zelfs twee sprekers tegen zeven als allesbehalve fair kan aanzien worden. Idem dito voor het project van CODIP om leraren te informeren over het Midden-Oostenconflict. Op de lijst allemaal namen van mensen die hun hevige kritiek op de Joodse staat niet onder stoelen of banken steken. Ook de 'beruchte' professor Ilan Pappé zou aanwezig zijn, een Israëlisch academicus die oproept zijn eigen land op alle mogelijke vlakken te boycotten. Nu mag het voor iedereen duidelijk zijn dat extreme meningen, zoals die van Pappé, slechts een minuscuul deel van de Israëlische stemmen vertegenwoordigen. Hoe zouden wij reageren indien N-VA en Vlaams Belang debatten zouden organiseren in het buitenland over de toekomst van het Belgisch staatsmodel? Zouden wij het dan pikken als dit als 'enige waarheid' en als stem van de modale Belg wordt voorgesteld?

Neen, op die debatavonden over Israël hoor je nooit iets over de talloze schendingen van mensenrechten door Arabische regimes, hoor je niet hoe Palestijnse leiders actief met de nazi's meewerkten aan de Jodenuitroeiing, over de Arabische regimes die de Palestijnen opriepen hun eigen land te verlaten in 1948 zodat ze het gebied konden platbombarderen, over de vele vredesconcessies van Israël (oprichting van de Palestijnse Autoriteit, terugtrekking uit Gaza) die steeds met geweld worden beantwoord, of over de meer dan één miljoen Arabieren die de Israëlische nationaliteit bezitten en er de beste scholing, gezondheidszorg en levenskwaliteit op na houden van de hele Arabische wereld.

Het platform voor de vrije meningsuiting schrijft dat de verschillende tegenacties 'een open debatcultuur in gevaar brengen'. Laat ons niet lachen. Het is nu toch duidelijk dat van een echt debat, tussen twee partijen, hier geen sprake is. Het is dan ook hoog tijd dat het platform zijn verantwoordelijkheid opneemt en 'alle' meningen aan bod laat komen, toch het minste wat je kunt verwachten van een platform voor vrije meningsuiting. Want enkel door de verschillende partijen rond de tafel te brengen, kunnen we vrede dichterbij brengen. Een eenzijdige houding gekoppeld aan een naïef begrip van de situatie is een element dat het probleem niet oplost, integendeel.

Wouter de Vriendt van Groen! heeft dat goed begrepen. Hij heeft de hoofdredacteur van Joods Actueel uitgenodigd om het Israëlische standpunt uit te leggen tijdens een gespreksavond van Groen! nu woensdag in Oostende.

Michael Freilich (hoofdredacteur Joods Actueel), Benno Barnard (schrijver), Guy Kleinblatt (fotograaf), dominee Alexander Eberson, rabbijn Aaron Malinksy, Bart Stouten (Trialoog ), Kouky Frohman (presentator Klara/voorzitter Forum der Joodse organisaties), Terry Verbiest (journalist en parlementair medewerker), Geert Van Istendael (schrijver), Thierry Debels (auteur en journalist), Terry Davids (algemeen directeur Joods Actueel), André Gantman (jurist/auteur van 'Joods zijn is een avontuur'), Yves Van de Steen (eredirecteur Vlaams Parlement), Louis Davids (oprichter Belgisch-Israëlitisch Weekblad), Eli Ringer (erevoorzitter Forum der Joodse organisaties), Matthias Storme (hoogleraar, KU Leuven/UA), Lieve Schacht (historica), dr. René Trau (consulent Universitair Ziekenhuis Antwerpen), Herman Van Dormael (historicus), Diane Keyser (woordvoerder Forum der Joodse organisaties), Yves Weinberger (historicus), Sonja de Schaepdryver (ethica), Guido Joris (journalist), Leo Schumer (erevoorzitter B'nai B'rith Antwerpen), Silvain Salamon (auteur), dr. Rudi Roth (wikundige/natuurkundige), Marc Eyskens (minister van Staat), Paul Ambach (cultureel ambassadeur Vlaanderen), Marc van Roosbroeck (auteur), Koen Peeters (schrijver), Marc Cogen (hoogleraar UGent), Hugo van Minnebruggen (directeur website verzet.org), Kris Vleugels (voorzitter c'axcent), John Gelaude (kunstenaar), Kristel Monten (licentiaat ziekenhuiswetenschappen), David Vandeputte (voorzitter Christenen voor Israël België)