De protestbrief "
het ritselt weer onder de toonbanken" (1) (geschreven door voornamelijk Johan Sanctorum en mede ondertekend door een hele reeks auteurs waaronder ikzelf om - kort gezegd - het "cordon sanitaire" in de boekenwereld aan te klagen) heeft blijkbaar gevoelige plekken geraakt, zo merkt men aan de reacties van enkele "established" journalisten. Over de scheldpartij van Piet de Moor wil ik het niet hebben, die is het niet waard. Desinformatie zonder scheldwoorden daarentegen vereist een repliek, met name de verdediging van de uitsluiting van de boeken van uitgeverij Egmont op bv. de Boekenbeurs. Een relevant deel van onze protestbrief dat niet toevallig door de Standaard werd gecensureerd (2). De Knack-hoofdredacteur Karl van den Broeck verdedigde die uitsluiting met
het volgende staaltje van Marcusiaanse kromspraak:
"Uitgeverij Egmont wordt geweerd op de Boekenbeurs en bij Standaard Boekhandel omdat ze geen lid is van de Vlaamse Uitgeversvereniging (VUV). Dat is niet de schuld van Jos Geysels maar van Egmont zelf. Wie lid wil worden van de VUV moet boeken uitgeven 'die geen rechtstreekse of onrechtstreekse discriminatie op grond van geslacht, een zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, nationale of etnische afstamming, seksuele geaardheid of religieuze overtuiging propageren.'
Het Vlaams Belang is de voortzetting van de partij die veroordeeld werd wegens het overtreden van de wet op het racisme. De leden van de VUV hadden dus grondige statutaire redenen om Egmont in 2006 te weren. Ondanks die weigering mag Egmont boeken blijven uitgeven en die mogen zelfs - door boekhandels - op de Boekenbeurs verkocht worden" (3).
Dit staat dan nog in een artikel dat aan de protesteerders verwijt dat de feiten gewoon niet kloppen – feiten die Nota Bene van Knack zelf afkomstig waren (4), maar goed. De leugen van KvdB betreffende de wijze van uitsluiting van uitgeverij Egmont uit de VUV (uitgeverspoot van boek.be) is gemakkelijk aan te tonen: Egmont werd niet als lid geweigerd omwille van de geciteerde passage, want die passage bestond nog niet toen de aanvraag geweigerd werd in mei 2006. Toen golden namelijk de statuten van 2004, die de lezer kan vinden in het
Belgisch Staatsblad van 2004 (5). Kijk naar art. 3 en vergelijk dat dan met de nieuwe statuten die speciaal om post factum de uitsluiting van Egmont een schijn van legitimiteit te geven achteraf werden aangepast en die
op 11 september 2006 werden neergelegd bij het Belgisch Staatsblad (6).
Laat ons nog even verder graven. Welk boek van uitgeverij Egmont propageert verboden discriminatie ? U kan het fonds van de uitgeverij raadplegen
op het web. Is er tegen één van die boeken zelfs maar ooit een klacht ingediend ? En is een van die boeken door een rechtbank onwettig verklaard of verboden ? Neen, maar ook daar heeft KVdB natuurlijk wel een draai voor: werden immers andere met het Vlaams Blok verbonden vzw’s niet in 2004 door een kamer van het hof van Beroep te Gent veroordeeld wegens “racisme” ?
Het grondmotto van de Verlichting "Durf denken" is in aanwezigheid van zo'n arrest blijkbaar niet meer nodig. Anders dan bij sommige anderen worden mijn hersenen alvast niet stilgelegd door een dergelijk gezagsargument.
Op de eerste plaats is spreken van een veroordeling "racisme" al een zeer comfortabele verkorting van dat arrest. De veroordeling was gegrond op het “aanzetten tot haat op grond van nationaliteit of etnische afstamming”. En of iets aanzetten tot haat vormt of niet is een bijzonder subjectief oordeel. Het arrest zelf druipt van de haat jegens bepaalde politieke opvattingen en kan dus moeilijk ernstig worden genomen als het gaat om een beoordeling van haat. De samenstelling van het rechtscollege dat het arrest velde was gemanipuleerd en tegen alle principes van de rechtsstaat in (7). De grondwet werd met de voeten getreden door de weigering van een jury. Het hof van cassatie heeft de grondwet naast zich neergelegd met drogredenen en het Grondwettelijk Hof terzijde geschoven. En de bepaling waarop de hele strafvervolging gebaseerd was, het “medewerkingsmisdrijf” (terecht ook als een soort Sippenhaft bestempeld) is toegepast op ongrondwettige wijze, zoals ik heb aangetoond in
mijn commentaar bij een
recent arrest van het Grondwettelijk Hof (8). Het is ook overigens een schandalige wetsbepaling, die, indien men ze consequent toepaste, ertoe zou leiden dat elke imam strafbaar is in dit land.
Terug naar de boeken nu, want het Vlaams Blok proces wordt er door KvdB maar bijgesleurd omdat hij blijkbaar geen illegaal boek kan vinden bij Egmont. Tenzij natuurlijk het propageren van discriminatie bijzonder ruim wordt uitgelegd. Mogen er dan nog Korans verkocht worden op de Boekenbeurs ? De uitgevers van de Nederlandse vertalingen ervan zijn in ieder geval nooit geweerd bij boek.be.
De "legitimatie" van KvdB en ook die van de VUV (onderdeel van boek.be) verbergt verder op zichzelf ook een discriminatie. Men probeert die discriminatie te verhullen door er een mantra uit de racismewet over te draperen. Er is namelijk een belangrijk verschil tussen:
- een regel die personen of organisaties uitsluit wanneer is aangetoond dat ze illegaal handelen;
- een regel die personen uitsluit omdat ze geen belofte afleggen dat ze een welbepaalde, zeer selectief uitgekozen, wet zullen naleven.
Dit laatste is een van de typische uitsluitingsmechanismen van de seculiere kerk, en mijn toelichting hieronder zal aantonen waarom het woord kerk hier op zijn plaats is.
Op de eerste plaats wordt aan één bepaalde, en zeer betwistbare rechtsregel, nl. een rechtsregel die de vrijheid van meningsuiting inperkt door zogenaamd discriminerende meningsuitingen uit te sluiten, als enige de hoogste rang toegekend. Het gaat er dus niet om of men “de grondwet en de wetten van het belgische volk” naleeft, zoals de advocateneed (9) stelt. Neen, de seculiere kerk heeft beslist dat de grondwet en de fundamentele vrijheden nauwelijks van tel zijn en de antidiscriminatiewet tot de grondwet aller grondwetten verheven. In plaats van de 10 geboden komt : Gij zult niet discrimineren – behalve jegens diegenen die discrimineren, want dat laatste is zelfs verplicht. En die kerk zal natuurlijke zelf wel bepalen wat discriminerend is en wat niet. Zo is het opvallend dat in art. 3 van de VUV-statuten een lijstje werd overgenomen uit de toenmalige antidiscriminatiewet waarvan het Grondwettelijk Hof al
op 6 oktober 2004 beslist had dat het ongrondwettig was omdat het niet ook discriminatie op grond van taal en op grond van politieke overtuiging omvatte ...(10)
Een tweede perversiteit is dat personen en organisaties niet geweerd worden wegens concrete overtredingen van de wet, maar
a priori worden uitgesloten aan de hand van iets wat niet anders kan bestempeld worden dan als een religieuze test. Een test van loyaliteit jegens de nieuwe seculiere anidiscriminatiereligie.
Jos Geysels staat natuurlijk in een traditie op dat vlak. Van 1673 tot 1829 kon niemand in het Verenigd Koninkrijk een openbare functie bekleden als hij niet de eed van de “Test Act” had afgelegd:
"I, N, do solemnly and sincerely in the presence of God profess, testify, and declare, that I do believe that in the Sacrament of the Lord's Supper there is not any Transubstantiation of the elements of bread and wine into the Body and Blood of Christ at or after the consecration thereof by any person whatsoever: and that the invocation or adoration of the Virgin Mary or any other Saint, and the Sacrifice of the Mass, as they are now used in the Church of Rome, are superstitious and idolatrous..."(11)
En tijdens het hoogtepunt van de Franse revolutie werd iedereen die een functie wou bekleden verplicht om de volgende eed van haat en loyaliteit af te leggen:
"Je jure haine à la royauté et à l'anarchie, attachement et fidélité à la République et à la Constitution de l'an III." (serment républicain du 12 janvier 1797).
Vandaag moet men haat zweren jegens het Vlaams Belang en getrouwheid aan de antidiscriminatiereligie.
Dit soort misbruiken bij de overheid was een van de gronden van de Amerikaanse revolutie. In de Amerikaanse Grondwet werd dan ook vanaf het begin – nog voor de toevoeging van de American Bill of Rights – in Artikel VI ingeschreven:
“no religious test shall ever be required as a qualification to any office or public trust under the United States. “
De Amerikaanse rechtspraak heeft daarbij terecht het begrip “religious test” geïnterpreteerd als élke verplichte verklaring die iets anders eist dan loyaliteit aan de Grondwet (deze interpretatie volgt uit het samenlezen van de geciteerde zin met de vorige zin, die een eed van trouw aan de Grondwet voorschrijft voor sommige ambten) Een verplichting tot een verklaring die geen trouw aan de grondwet vraagt maar trouw aan bv. de antidiscriminatiewet geldt in de Verenigde Staten dus als een religious test. Zo verklaarde de rechtspraak de praktijk ongrondwettig waarbij de universiteit van Californië in de tijd van McCarthy een loyaliteitsverklaring eiste van de professoren in de strijd tegen het communisme (Tolman v. Underhill (12)).
Genoemd grondwettelijk verbod verbiedt de overheid niet om iemand te weren omwille van concrete gedragingen die een persoon individueel zou hebben begaan. Maar ook daarin zijn er beperkingen, en zo kwam ook een andere soort verklaring onder vuur te liggen die men eiste van kandidaten. In arrest van het US Supreme Court van 1866 in de zaak
Ex parte Garland (13) ging het om het eisen van een verklaring dat men geen deel had uitgemaakt van de separatisten in de Amerikaanse burgeroorlog; zonder die verklaring kon men bv. niet als advocaat optreden. De gelijkenis met de
religious test van vandaag, die maakt dat al wie ooit bij het separatistische Vlaams Blok geweest is ten eeuwigen dage wordt uitgesloten, is treffend. Maar in Washington zetelden er nog rechters die naam waardig.
Nu weet ik ook dat de VUV geen overheidsinstelling is. En ja, in beginsel mag een vereniging volgens mij zelf beslissen wie er lid wordt en wie niet. Ze mag zelfs discrimineren (14) - net zoals eenieder dan de vrijheid heeft om die discriminatie aan te klagen. Maar ....
Primo is een vereniging die onder het mom van het bestrijden van discriminatie zelf een discriminerende “
religious test” invoert totaal met zichzelf in strijd en ontneemt zij elke rechtvaardiging aan haar beslissing. De statutenwijziging van de VUV in 2006 heeft de uitsluiting van Egmont dus niet gelegitimeerd, maar precies de mogelijke legitimatie daarvan compleet ondergraven.
Secundo geldt de vrijheid om te discrimineren niet voor overheidsinstellingen en evenmin voor monopolisten. De houding van de VUV is een misbruik van machtspositie en misbruik van een quasi-monopoliepositie. Daar gaat het vooral om en dat wordt natuurlijk mooi verzwegen.
En tenslotte: de tirade van KvdB houdt ook in dat men in Vlaanderen maar een vrije intellectueel kan zijn als men eerst zijn akte van geloof aflegt in het arrest van het Hof van beroep te Gent over het Vlaams Blok. Blijkbaar is dat eveneens een religious test die men moet afleggen om public intellectual te mogen zijn. De uitdrukking "linkse kerk" is dus misschien toch niet zo onzinnig.
(1) Het ritselt weer onder de toonbanken, op
http://visionairbelgie.wordpress.com/2009/04/09/censuur/ met aanduiding van de door de Standaard weggecensureerde zinnen
(2) Het klopt dat het woord censuur nogal vaak wordt gebruikt voor dingen die geen censuur zijn, zo bv. op groteske wijze door R. Pinxten & B. Siffer, “Censuur, een veelkoppig monster”, De Standaard 21 juni 2008,
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelId=6C1TDTHQ. Maar wanneer een uitgever zonder de auteur te raadplegen een stuk uit de tekst wegknipt en de rest publiceert, is het woord censuur wel op zijn plaats.
(3) Karl van den Broeck,
http://www.knack.be/blog/karl-van-den-broeck/71-21-4528/echte-vrije-vlaamse-intellectuelen.html(4) Bericht van 31 maart 2009 op
http://www.knack.be/kanaal/mensen/koen-dillen-schrijft--bis-/site72-section9-article31489.html(5) op
http://www.ejustice.just.fgov.be/tsv_pdf/2004/12/23/04176308.pdf(6) op
http://www.ejustice.just.fgov.be/tsv_pdf/2006/09/19/06144933.pdf.
(7) Zie daarover mijn Bedenkingen over de scheiding der machten",
http://www.storme.be/scheidingdermachten.html; ook op
http://vlaamseconservatieven.blogspot.com/2009/01/bedenkingen-over-de-scheiding-der.html, verschenen in
Berichtenblad Nederlandse Orde van advocaten te Brussel, 2008-2009, p. 1372-1381.
(8) "Grondwettelijk Hof en de antidiscriminatiewetten: gebrek aan moed, maar wel op vele punten een inperking van de wet ", eerste commentaar bij het arrest nr. 17/2009 van 12 februari 2009, op
http://vlaamseconservatieven.blogspot.com/2009/02/grondwettelijk-hof-en-de.html(9) Art. 429 gerechtelijk Wetboek: "Ik zweer getrouwheid aan de Koning, gehoorzaamheid aan de Grondwet en aan de wetten van het Belgische volk, dat ik niet zal afwijken van de eerbied aan het gerecht en de openbare overheid verschuldigd, en geen zaak zal aanraden of verdedigen die ik naar eer en geweten niet geloof rechtvaardig te zijn".
(10) Arrest nr. 157/2004,
http://grondwettelijkhof.be/public/n/2004/2004-157n.pdf(11) versie van 1678: 'Charles II, 1678: (Stat. 2.) An Act for the more effectuall preserving the Kings Person and Government by disableing Papists from sitting in either House of Parlyament.', te vinden op
http://www.british-history.ac.uk/report.asp?compid=47482.
(12) Beslissing van de California Supreme Court van 31 mei 1951, Tolman v. Underhill. De betrokkene "cannot be subjected to any more narrow test of loyalty than the constitutional oath prescribed in that section".
(13) US Supreme Court 1866, Ex parte Garland, 71 U.S. 333,
http://supreme.justia.com/us/71/333/(14) Zie uitvoeriger mijn rede "De fundamenteeelste vrijheid: de vrijheid om te discrimineren",
http://storme.be/vrijheidsprijs.html
Posts
